دنیا زندونه ولی با تو قفس بهشتمه
واسه توشبنم اشک خوشی سرنوشتمه
خیلی ها طعنه به این جنون و عاشقی زدند
حتی این زخمهای دل مرحم درد دلمه
حالا خورشیدم آتیش گرفت، غروب کردو دیگه
صدای عشق تو تنها نت گیتار شبه
هرکی میرسه به من به عاشقیم شک میکنه
میگه: عاشقی؟ و... لبخند تنها پاسخ منه
چجوری به این زمینی ها از آسمون بگم
دل من تو آسمونه و زمین جهنمه
ما که روزمین ندیدیم عشق و عاشقی ولی
رو زمین دنبال عشقند آدما، اینجا، همه
اونا راه خودشون و میرند و منم میخوام
جاده رو خالی کنم از هرچی توی عالمه
مبدا اینجا( قلب من) مقصد من به آسمون
فاصله بین من و تو توی جاده مرگمه
وقتی مقصد رسیدم به این زمینیها میگم
آدما «خدای من» همیشه تنها عشقمه
